بالاخونه

اینجا بالاخونه ی منه...

دوشنبه


انتخاب بین یکی از این دو دیدگاه تو جهانبینی همیشه یکی از دغدغه های اصلی من بوده:
به یک دلیلی یک پدیده بوجود اومده... یا یه پدیده ای همینطوری بوده و ما واسش دلیل میتراشیم؟
برا خودم تو قلبم یه جوابایی دارم اما نمیتونم با استدلال چیزی بگم!
اینا رو گفتم تا راجع به یه چیزی حرف بزنم که تو دنیای افکارم خیلی با این دو دیدگاه روش فکر کردم...:
تکرار!
آره... تمام تکرارهایی که تو جهان پیرامونمون میبینیم.
مثل : روز... ماه...سال...
تا حالا فکر کردین که چرا عمر انسان ۷۰-۸۰ ساله؟ تا حالا فکر کردین که یه موجودی با عمر ۲-۳ روز چیزی به نام نو شدن سال رو درک نمیکنه اما ما تو جایی از این دنیای عظیم زندگی میکنیم که میتونیم تو طول زندگیمون سال رو ببینیم... بعد تکه هایی به نام روز داشته باشیم تو زندگیمون که بتونیم براش برنامه ریزی کنیم؟ تا حالا فکر کردین که زندگی بدون این تکرارهای موزون چقدر بی قواره اس؟
چرا ما باید پریود مرگ و حیاتی رو تو طبیعت اطرافمون ببینیم؟ چرا باید بتونیم عمرمونو... زمان رو... بشماریم؟ این دستاویزهای روز و ماه و سال برا شمارش زمان چه حکمتی داره؟ یا اینکه چرا ما باید هزاران بار تو طول زندگیمون طلوع و غروب خورشید رو ببینیم؟ چرا طبیعت هرسال یک بار با هم میمیره و زنده میشه و مثل انسانها نیست که درهم میمیرن و دنیا میان؟ اینها شاید سوالای کهنه ای برامون باشن اما همواره عمق دادن به پاسخ این سوالها با اهمیت و سازنده اس.
نمیخوام مثل همه ی نوشته هام ذهنیتهای خودم رو اینجا بگم. دوست دارم که شما هم مثل من مستقل به اینها فکر کنید.
از قول خودم فقط اینو میگم که اینها همه فرصتهای دوباره و دوباره و دوباره است که تو زندگی به ما داده میشه.
نوروز تولدی دوباره اس که به ما هدیه داده میشه. درسته که تولد جسم و عمر نیست اما تولد فکر و اندیشه و تصمیمه. و دلیلی بزرگتر از این چی میخوام که به خزعلی بگم ایرانیان بر خلاف نظر شما خبط نکردن که بزرگترین عید و جشنشونو نوروز قرار دادن. نوروز بزرگترین هدیه ی خدا برای شناسوندن خودش و محبتش به انسانهاس.
من افتخار میکنم که نزول این آیه عظیم الهی رو جشن میگیرم. آیه ای که به تمام انسانهای زمین از آدم تا آخر نازل خواهد شد. بی هیچ تحریفی...

پیشاپیش... نوروز بر همگی شما خجسته و میمون.
سال خوبی رو براتون آرزو میکنم.

پ.ن.: اگه شما از حامیان جهانبینی نوع دوم باشید از این فکر کردن معافید! آزادی اندیشه بیشتر از این؟ ولی اگه خواستید فکر کنید به این هم فکر کنید که چه تکرارهایی ممکنه وجود داشته باشه که ما تو طول عمرمون نمیبینیم؟ و آیا
تکراری شامل خود ما خواهد شد؟

1 نظر:

Anonymous ناشناس گفت...

nowroz bahoonas, adamaye ziyadi didam ke nowroz ke sahle etefaghate bozorg ham hich ta'siri dar taghire ravesheshon nadare,
ye jomleye jaleb mige emroz avalin roz az baghiye omre mast, pas mishe be in bahoone har roz ro noghteye shoroe ayande donesto be hamin bahane noo shod
ama ye chizam dar morede tekrar, are jale ehtemalan kheili chizaye dige ham to tabi@ hast ke periode zamanish tolani tar az omre mast va ma mesle un mojode chand rooze az didanesh ghafelim!!!

۹:۳۳ قبل‌ازظهر  

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی