بالاخونه

اینجا بالاخونه ی منه...

جمعه

تو زندگی حقوق بگیری همیشه عجله داری که آخر ماه برسه.
اما عجله برای رسیدن به آخر ماه به چه قیمتی؟ به قیمت عجله برای از دست دادن ارزشمند ترین داراییمون....یعنی لحظات عمرمون؟!؟!؟
خب... گفتن وقت طلاست. باارزشی به اندازه ی حقوق آخر ماه؟!؟!؟

1 نظر:

Anonymous ناشناس گفت...

خب راستش با اينكه خيلي مننتظر حقوق آخر ماه هستم اما اينقدر در طول ماه سرمو گرم كردم كه وقتي بهم حقوق مي دم مي گم اه چه زود آخر ما شد... نمي خواستم از خودم تعريف كنم اما حقوق مي تونه تنها انگيزه اي باشه واسه هرچه فعال تر بودن ولي اگه حقوق فقط يه هدف روزمره باشه همونطور كه تو گفتي بي اونكه متوجه باشيم چيز با ارزشي رو در ازاي چيز بي ارزشتري به راحتي از دست مي ديم...
راستي من بعد از اينكه كامنت آخرتو خوندم فهميدم كي بودي...:p

۱۰:۴۴ بعدازظهر  

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی